Een veelgehoorde zorg de laatste paar weken. En een zorg die bij veel ouders alleen maar groter zal worden, nu we te horen hebben gekregen dat de scholen tot en met 28 april gesloten moeten blijven. Een zorg ook die we graag willen bespreken met jullie en die we wellicht voor een groot gedeelte weg kunnen nemen.

Achterstand of stilstand?

Dat is in essentie de vraag waarop we antwoord willen geven. Want, is er wel sprake van een achterstand of hebben we te maken met het tot stilstand komen van de cognitieve (schoolse) ontwikkeling van jullie kind(eren)?

Wij gaan uit van het laatste…, al is zelfs dat niet helemaal waar.

Hoe zit dat dan?

Bij ons op school is het al heel lang niet meer zo dat we bladzijde voor bladzijde uit een methode doorwerken. Wat we wel doen is kijken naar hetgeen een leerling aankan en hierbij aansluiten. Dat betekent dat we leerlingen die sneller door de stof heen kunnen die ruimte geven, leerlingen die de stof minder snel doorlopen extra ondersteunen en ervoor zorgen dat alle leerlingen in principe de basisstof tot zich kunnen nemen.

De methodes die we hanteren, zorgen ervoor dat we de leerlijnen en ontwikkeldoelen goed voor ogen hebben en dat die in een bepaalde volgorde aangeboden worden. Het tempo wordt veelal door de leerkracht bepaald, kijkend naar wat zijn of haar groep leerlingen aankan.

Op maandag 16 maart hebben we onze schooldeuren dicht moeten doen en vanaf dat moment staat de onderwijstijd stil. Straks gaan we weer verder waar we gebleven zijn. Geen sprake van een achterstand, wel van relatief stilstaan. Relatief, omdat leerlingen in deze situatie een heleboel andere zaken leren. Ze doen een heel nieuwe ervaring op, net als wij allemaal… Relatief, omdat we wél met schoolwerk bezig blijven en we op een andere manier samen onderwijs vormgeven.

Zo zijn we in alle groepen gestart met het opzetten van weekschema's voor het thuiswerk. Leerkrachten bieden instructiefilmpjes aan via SchouderCom, via de mail of Teams én leggen contacten met kinderen en ouders. Alle activiteiten worden aangepast aan de groep of op basis van vragen, input van kinderen en ouders. We zijn begonnen met het aanbieden van (herhalings)lessen en opdrachten die leerlingen zelfstandig (met af en toe hulp van jullie) kunnen maken. In ieder geval hebben we de insteek genomen dat leerlingen ‘aangehaakt’ moeten blijven aan de stof die ze gehad hebben en beheersen. Waar we dus in eerste instantie werk van hebben gemaakt is het ‘wakker houden’ van het ‘gekende’. Passend bij de groep bekijkt iedere leerkracht wat hij of zij aanbiedt. Dat kunnen kleine nieuwe stapjes zijn of onderzoeksvragen binnen een thema, herhalingslessen, boekbesprekingen etc. Kortom we bieden daar waar mogelijk maatwerk.

Waarom niet verder?

We kiezen er nu voor om niet te veel/geen nieuwe stof aan te bieden, omdat de situatie thuis niet overal hetzelfde is. We kunnen niet overal rekenen op een computer, niet iedere ouder kan zijn of haar kinderen ondersteunen. Dat kan verschillende redenen hebben. Denk zelf maar eens aan ‘hoe wij het vroeger geleerd hebben’ en hoeveel dat soms verschilt van hoe jouw zoon of dochter een rekenstrategie aangeleerd krijgt: “Pap, zó moet dat niet, de juf heeft dat anders uitgelegd’. Voor een aantal leerlingen zal het geen probleem zijn om op een andere manier iets uitgelegd te krijgen, voor een aantal leerlingen werkt dit verwarring in de hand.

Daarnaast zijn er grote verschillen in de mate waarop ouders hun kinderen nu kunnen begeleiden. Sommige ouders, met name in de cruciale beroepen, hebben het loodzwaar. Er zijn gelukkig oplossingen dat zij niet meer ’s avonds voor lege rekken in de supermarkten staan. Laten wij er ook voor zorgen dat hun kinderen bij terugkomst een klas aantreffen die gevuld is met kinderen die aan hen gedacht hebben en die op hen gewacht hebben. Een basisschool begeleidt leerlingen in hun eerste stappen richting hun toekomst en heeft daarmee ook een sociale verantwoordelijkheid. Leren beperkt zich niet tot Taal en Rekenen. Leren wil er vooral ook voor zorgen dat wij dezelfde taal spreken zodat wij elkaar begrijpen en in de toekomst op elkaar kunnen rekenen.

De draad oppakken

Zodra de leerlingen weer naar school mogen pakken we de draad weer op en gaan we samen verder waar we gebleven zijn. Dat betekent dat de leerkracht aansluit bij de groep leerlingen en leerlijnen en lesdoelen weer gaat formuleren die passen bij dat moment. We werken verder en zullen misschien niet alle doelen die we ons aan het begin van het jaar gesteld hebben, kunnen verwezenlijken. Dat is geen probleem. Ook de leerkracht van het volgend jaar houdt rekening hiermee en sluit aan bij het niveau van de groep.

Belangrijk om te weten is, dat we vooral dienen te zorgen dat de leerlingen op het gebied van rekenen, begrijpend lezen en spelling op termijn weer ‘bij zijn’. Dat kan dus betekenen, dat we sommige andere zaken dan even wat minder aan bod laten komen en dat we wat meer uren rekenen, begrijpend lezen en spelling per week zullen geven, dan normaliter het geval is. Op die manier lopen we langzaam maar zeker de tijd die we gemist hebben in.

Mochten jullie hierover nog vragen hebben, mail gerust. Wij proberen jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van hoe wij ons onderwijs vormgeven, de komende periode.